Koszyk 0

Koszyk

info:Twój koszyk jest pusty.

Alberto Breccia

Alberto Breccia (1919-1993) to argentyński rysownik komiksów, który karierę rozpoczął bardzo wcześnie, bo już w wieku siedemnastu lat. Już wtedy tworzył okładki i ilustracje do artykułów dla kilku czasopism (El Resero, Phenomene, Berretin), a rok później, gdy wyrobił kreskę, został zatrudniony na stałe przez Manuela Laineza, dla którego rysował komiksy w odcinkach (m.in. „Kid del Rio Grande”, „El Vengador”, „Mariquita Terremoto”) na łamach Tit-Bits, El Gorrion i Rataplan.

W 1945 r. Breccia został freelancerem i publikował równocześnie kilka serii w różnych magazynach. W 1950 r. został honorowym członkiem „Grupy Weneckiej”, do której należeli m.in. Hugo Pratt, Ido Pavone, Horacio Lalia, Faustinelli i Ongaro. Z tym pierwszym otworzył w Buenos Aires Pan-American School of Art. W 1957 r. trafił do wydawnictwa Editorial Frontera prowadzonego przez Héctora Germána Oesterhelda, z którym w kolejnych latach stworzył jedne ze swoich najważniejszych dzieł: „Sherock Time”, „Dr. Morgue”, „El Eternauta”, komiksowe biografie Che Guevary („La Vida del Che”) i Evy Peron („Evita, vida y obra de Eva Perón”) oraz „Morta Cindera„. Ten ostatni, tworzony był w trudnym dla obu autorów okresie finansowym. Breccię nie było stać nawet na kupno papieru do rysowania, a zdobyte przypadkowo ryzy były bardzo śliskie i z trudem przyjmowały nakładany tusz. To wymusiło na rysowniku korzystanie z niekonwencjonalnych technik, jak np. nakładanie tuszu brzytwą i żyletką.

W latach 60. i 70. Breccia coraz częściej publikował za granicą. Na rynek brytyjski rysował serie „Spy 13”, „John Steele”, „Kit Carson” i „Lone Rider”, a na rynkach włoskim, hiszpańskim i francuskim jego prace ukazywały się w dziesiątkach magazynów, w tym w kultowym Metal Hurlant. Z innych ważniejszych dzieł można wymienić „Mity Cthulhu", czyli adaptacje dzieł H.P. Lovecrafta, „El corazón delator”, adaptacje opowiadań E.A. Poe, polityczną satyrę "Perramus" czy „Drácula, Dracul, Vlad?, Bah…”. Autor zmarł w Buenos Aires w 1993 r. Pozostawił po sobie ogromny dorobek oraz trójkę dzieci (Cristina Breccia, Enrique Breccia, Patricia Breccia,), które również zajmują się tworzeniem komiksów.